- muhabir
- (A.)[ ﺮﺑﺎﺨﻡ ]haberci.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
muhabir — is., Ar. muḫābir 1) Basın ve yayın organlarına haber toplayan, bildiren veya yazan kimse Ben de Tanin muhabiri olarak aynı trenle gidecektim. F. R. Atay 2) Herhangi bir kuruluşun çalışmasıyla ilgili olarak merkezle başka bir ülke arasında… … Çağatay Osmanlı Sözlük
MUHABİR — Haber veren, haberci. * Gazeteye havadis gönderen kimse … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
medya grubu — is. Bir merkeze, bir ortaklığa bağlı olan basın yayın organlarının tümü Arayan bizim medya grubuna bağlı televizyon kanalından genç bir muhabir. A. Ümit … Çağatay Osmanlı Sözlük
muhabirlik — is., ği 1) Muhabir olma durumu Diyarbakır da İstanbul gazetelerine parasız muhabirlik eden uygar ve zeki bir genç tanımıştım. H. E. Adıvar 2) Muhabirin görevi … Çağatay Osmanlı Sözlük